Η αγορά οποιουδήποτε σπιτιού στο κέντρο του Λονδίνου απαιτεί αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες ακόμα και αν πρόκειται για διαμέρισμα με μόλις ένα υπνοδωμάτιο.
Αρα για τους περισσότερους κατοίκους απλά δεν είναι επιλογή.
Η Λάρα Κλαρκ όμως, ήθελε διακαώς να μείνει στο κέντρο και όταν, τελειώνοντας τις σπουδές της, γύρισε στην πρωτεύουσα, παρατηρούσε με ενδιαφέρον τις παρατημένες δημόσιες τουαλέτες με τις αλυσοδεμένες πόρτες και αποφάσισε να τις διεκδικήσει!
Οι αντιδράσεις των συγγενών της όταν τους ανακοίνωσε ότι ήθελε να μείνει σε αυτό το χώρο ήταν, όπως φαντάζεστε, ποικίλες.
Μερικοί απλά αηδίασαν, ενώ άλλοι αναρρωτιόντουσαν αν η Λάρα θα έπρεπε να εισαχθεί σε κάποιο ίδρυμα για ψυχικές νόσους.
Της πήρε τρία χρόνια για να, ξεπεράσει τα νομικά εμπόδια, να ανακαλύψει ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης (ο δήμος ή η νομαρχία) και να τις κάνει δικιές της με μόλις 20.000 λίρες.
Αμέσως άρχισε η ανακαίνιση η οποία τελειώνοντας, τέσσερα χρόνια αργότερα, αποκάλυψε ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο στην αρχιτεκτονική!
Εκεί που κάποτε στέκονταν τα δημόσια ουρητήρια, τόνοι σκουπιδιών και βρώμα δεκαετιών, τώρα ζει και αναπνέει η Λάρα Κλαρκ!
Με πέτρινη είσοδο και καγκελάκι, μέσα στο κέντρο του Λονδίνου, με άπλετο φως, ένα δικό της κήπο και ίσως το φθηνότερο διαμέρισμα 100 τετραγωνικών στο κέντρο του Λονδίνου με συνολικό κόστος μόλις 65.000 λίρες, η Κλαρκ είναι επιτέλους ευτυχής!
