Η πλατεία Καρύτση πήρε το όνομά της από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Καρύτση (ή Καρύκη), η οποία είχε πάρει το όνομά της από την αθηναϊκή οικογένεια Καρύκη. Ήταν σε αυτόν τον ναό που συγκεντρώθηκαν στις 25 Ιανουαρίου του 1833 πεντακόσιοι Αθηναίοι και ορκίστηκαν να εκλέξουν πρώτα προσωρινή δημογεροντία και κατόπιν την πρεσβεία που θα πήγαινε στο Ναύπλιο για να χαιρετήσει το βασιλιά Όθωνα. Η εμβληματική αυτή πλατεία της Αθήνας γνωρίζει μεγάλη κίνηση εδώ και πολλά χρόνια.
Στους γύρω δρόμους στεγάζονταν ιστορικές εφημερίδες της πόλης, ενώ το θέατρο Μουσούρη στο οποίο μεσουράνησε το δίδυμα Χορν-Λαμπέτη, αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο συνάντησης για τους θεατρόφιλους. Τα τελευταία χρόνια η πλατεία Καρύτση έχει γεμίσει ενδιαφέροντα μπαρ που έχουν γίνει στέκια, ενώ πολλές επιχειρήσεις έχουν τα γραφεία τους στις γύρω πολυκατοικίες. Ένα τέτοιο γραφείο ανέλαβε να ανακαινίσει το γραφείο του Φώτη Ζαπαντιώτη προκειμένου να το μετατρέψει σε ένα μοντέρνο διαμέρισμα, το οποίο θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες των ενοίκων του.
Το 67 τ.μ. λοφτ έχει πια μια μεγάλη τζαμαρία που της χαρίζει μια απρόσκοπτη θέα στην πλατεία Κλαυθμώνος και τα εμβληματικά κτίρια της οδού Σταδίου. Κάπως έτσι οι ένοικοι μετατρέπονται σε σιωπηλοί παρατηρητές του ιστορικού κέντρου και των όσων συμβαίνουν σε αυτό. Στόχος του Φώτη Ζαπαντιώτη ήταν να αξιοποιήσει την ήδη υπάρχουσα διάταξη του χώρου προκειμένου να δημιουργείται μια διαρκής κίνηση, αλλά να υπάρχουν παράλληλα και ιδιωτικοί χώροι, παρά το μικρός μέγεθος του διαμερίσματος.
Σχεδόν όλοι οι χρηστικοί χώροι του σπιτιού (κουζίνα, μπάνιο, υπνοδωμάτιο) κοιτούν παράλληλα την τζαμαρία και έτσι δημιουργείται μια ελεύθερη ζώνη για το καθιστικό, αλλά και την τραπεζαρία. Το highlight του νέου σχεδιασμού όμως είναι πως όλοι οι χώροι έχουν πρόσβαση στη θέα προς την πόλη.
Από τα πρώτα πράγματα που κλέβουν τις εντυπώσεις μπαίνοντας στο διαμέρισμα είναι τα σκούρα, σχεδόν μαύρα δάπεδα που έρχονται σε αρμονική αντίθεση με το ξύλινο στοιχείο που επικρατεί στην κουζίνα και το υπνοδωμάτιο, αλλά και το φυσικό φως που μπαίνει άπλετο από την τζαμαρία.
Το ίδιο σκούρο χρώμα χρησιμοποιήθηκε και στον πάγκο της κουζίνας, ενώ στο μπάνιο κυριαρχεί το λευκό μάρμαρο και οι καθαρές γραμμές.
Μίνιμαλ και καθαρές γραμμές προτιμήθηκαν και στην επίπλωση με τον μεγάλο λευκό καναπέ να ξεχωρίζει, ενώ κάποιες πινελιές κόκκινου, που συναντάμε σε κάποια έπιπλα, αλλά και στα έργα τέχνης που στολίζουν τους τοίχους, δίνουν την κατάλληλη ένταση.
Από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της διακόσμησης είναι και η χρήση των φυτών, με τη σύνθεση στον πάγκο που χωρίζει την κουζίνα από το καθιστικό να ξεχωρίζει.
