Το σπίτι ή το ακίνητο όπως είναι η εμπορική του ορολογία, διακατείχε πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά κάθε Έλληνα. Ένα ιδιόκτητο σπίτι στην συνείδηση των περισσοτέρων αποτελεί σημαντική αν όχι αναγκαία προϋπόθεση για το ξεκίνημα μια οικογένειας και γιατί όχι για την αναβάθμιση του βιοτικού μας επίπεδου. Στην Ελλάδα της κρίσης γεννιέται λοιπόν το ερώτημα, αξίζει κανείς να επενδύσει στην αγορά ενός ακινήτου και πόσο τελικά κοστίζει ένα σπίτι;
Δεν θα αναφερθούμε σε εμπορικές και αντικειμενικές αξίες, αυτές εξάλλου μπορούν να εντοπιστούν εύκολα με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα εστιάσουμε περισσότερο στην φιλοσοφία της αγοράς, σε μια επιφανειακή τεχνική ενημέρωση των ενδιαφερομένων, προσπαθώντας να καλύψουμε ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος κατοικιών αποφεύγοντας τόσο υπερβολές του τύπου υπερπολυτελών κατοικιών σε κοσμοπολίτικες περιοχές όσο και παραπηγμάτων σε υποβαθμισμένες περιοχές με τιμή πώλησης εφάμιλλης ενός δικύκλου.
Για να κατανοήσει κανείς λοιπόν την αξία πώλησης ενός σπιτιού θα πρέπει να κατανοήσει την αξία της κατασκευής του. Τα κτίρια λοιπόν με φέροντα οργανισμό (σκελετό) από οπλισμένο σκυρόδεμα έχουν υπολογιστεί για μια κατάσταση εύρυθμης λειτουργίας κάτι παραπάνω από 100 χρόνια. Αυτό σημαίνει πως αν αγοράσει κάποιος ένα σπίτι 90 χρόνων αγοράζει περισσότερο οικόπεδο παρά σπίτι. Το κόστος κατασκευής μιας αξιοπρεπούς κατασκευής από σκυρόδεμα κυμαίνεται περίπου στα 1000 ευρώ/m² (το τετραγωνικό), χωρίς να υπολογίσουμε την αξία του οικοπέδου.
Στη περίπτωση μάλιστα που αναφερόμαστε σε μονοκατοικία αναφερόμαστε σε σχετικά οικονομική κατασκευή. Αξίζει να αναφερθεί πως το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της κατασκευής δεν έχει να κάνει με το σκελετό του κτιρίου αλλά με τα περιφερειακά (μονώσεις, τοιχοποιίες, ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, σοβατίσματα, πλακίδια, κουφώματα, πλακίδια, υγιεινής κλπ). Έτσι πρέπει κάποιος να γνωρίζει πως το κόστος κατασκευής ενός σπιτιού είναι πάνω κάτω το ίδιο σε μια καλή και σε μια λιγότερο καλή ή υποβαθμισμένη περιοχή.
Αυτό που συντελεί στη διαφορά της τιμής τους είναι η αξία του οικοπέδου πάνω στο οποίο είναι κτισμένο και η οποία καθορίζεται από κάποιους εξωγενείς παράγοντες είτε σταθερούς όπως η θέση ,η θέα, το σχήμα και ο προσανατολισμός του οικοπέδου, είτε μεταβλητούς όπως ύπαρξη εστιών μόλυνσης στην γύρω περιοχή δηλαδή φουγάρα, χωματερές, μπαζωμένα ρέματα, κεραίες κινητής τηλεφωνίας, παρουσία ευπαθών ομάδων, υψηλή εγκληματικότητα κ.α.
Ας μιλήσουμε λοιπόν με τη γλώσσα των αριθμών με απλά παραδείγματα. Στην προ κρίσεως Ελλάδα ένα νεόδμητο διαμέρισμα 100 περίπου τετραγωνικών μέτρων σε ελληνική επαρχία, ποιοτικής αλλά όχι πολυτελούς κατασκευής, ξεκινούσε από ένα ελάχιστο ποσό κτίσεως γύρω στις 150.000 ευρώ και συχνά ξεπερνούσε κατά πολύ τις 200.000 ευρώ. Στην περίπτωση δε μονοκατοικιών η τιμή κτίσεως προστίθεται ένα 30% στις παραπάνω τιμές.
Το παζάρεμα δε που γινόταν, αν γινόταν, μεταξύ του υποψήφιου αγοραστή και του κατασκευαστή κυμαινόταν συνήθως στις λίγες χιλιάδες ευρώ. Οι παραπάνω τιμές είναι κάτι περισσότερο από τίμιες δεδομένου ότι μιλάμε για ποιοτικές κατασκευές καθώς πολλές φορές οι κατασκευαστές θέλοντας να κρατήσουν το κόστος κατασκευής χαμηλά διατηρώντας παράλληλα την τιμή πώλησης, χρησιμοποιούσαν όμορφα αλλά ευτελή υλικά (μονώσεις, κουφώματα , είδη υγιεινής κ.λ.π.) τα οποία εκτός του γεγονότος ότι ήταν αντιοικονομικά μιας και είχαν περιορισμένη διάρκεια ζωής, δημιουργούν και πληθώρα προβλημάτων στην υγιεινή διαβίωση των ενοίκων, όπως ελλιπής θέρμανση, κακός εξαερισμός, συμπύκνωση υδρατμών γύρω απ τα κουφώματα ,υγρασία, έντονη μούχλα στην εσωτερική τοιχοποιία, ρηγματώσεις κ.α.
Τι άλλαξε λοιπόν από τότε μέχρι σήμερα στην κατασκευή των κτιρίων και τα σπίτια έχουν γίνει πιο φθηνά; Απολύτως τίποτα. Το κόστος κατασκευής είναι περίπου το ίδιο καθώς η όποια ελαφρά αύξηση στις τιμές των οικοδομικών υλικών εξισορροπήθηκε απ την ενδεχόμενη μείωση στις αμοιβές των εργαζομένων που σχετίζονται με την οικοδομή.
Η τιμή μιας νεόδμητης κατοικίας σήμερα είναι περίπου ίδια με αυτή που ίσχυε πριν δέκα χρόνια και αυτό συμβαίνει απλά γιατί κανείς κατασκευαστής σήμερα δεν θα κατασκεύαζε για να πουλήσει στην τιμή κόστους. Μα τότε γιατί μιλάμε για καινούρια σπίτια σε εξευτελιστικές τιμές;
Στην πραγματικότητα δεν αναφερόμαστε ποτέ σε νεόδμητες οικίες αλλά σε ελαφρώς μεταχειρισμένα ακίνητα 5ετίας ή και 10ετίας τα οποία είτε η πιστωτική ασφυξία των κατασκευαστών τους δεν τους επέτρεψε να βγουν ποτέ στην αγορά είτε η ανάγκη για ρευστότητα των ιδιοκτητών τους, ανάγκασε να ρίξουν τις τιμές από ένα 20% της πραγματικής τους αξίας έως στο να πλησιάζουν την τιμή του κόστους κατασκευής των και πολλές φορές να την ξεπερνούν. Επένδυση λοιπόν σε ακίνητο;
Η απάντηση είναι ναι, είναι μια καλή περίοδο για κάποιον που έχει σκοπό να επενδύσει σε ακίνητο να το ξεκινήσει χωρίς δισταγμό και καθυστερήσεις.
Πηγή: Σπίτι και Διακόσμηση
