Κανείς δεν θα μαντέψει ότι αυτό το άνετο διώροφο σπίτι ήταν προηγουμένως ένα σκοτεινό γκαράζ. Οι υψηλές δόσεις φαντασίας και ο περιορισμένος προϋπολογισμός ήταν οι αφετηρίες μιας πρωτότυπης μεταρρύθμισης, με απλές ιδέες και εξαιρετικά αποτελέσματα
Όταν ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος, η φαντασία τροφοδοτείται. Αυτό το αξίωμα θα μπορούσε να ήταν το κίνητρο της μεταρρύθμισης σε αυτό το σπίτι. Ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να κατεδαφίσει το σκοτεινό αρχικό γκαράζ και να χτίσει ένα διώροφο σπίτι στην τοποθεσία.
Η τοποθεσία, στη γειτονιά Poble Nou της Βαρκελώνης, πολύ κοντά στην παραλία, ήταν μια καλή αρχή. Αλλά το πρόβλημα μιας στενής κάτοψης με λίγο φυσικό φως έπρεπε ακόμα να λυθεί. Ο José Luis Hausmann αντιμετώπισε δυσκολίες και τις έλυσε με έξυπνες ιδέες. Αρχικά, διέθεσε τον χώρο του ισογείου σε ένα σαλόνι, τρία υπνοδωμάτια και δύο μπάνια. Και στον πρώτο όροφο υπήρχε ένας ενιαίος χώρος με σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα και βεράντα με τζακούζι.
Ο σφιχτός προϋπολογισμός λύθηκε επιλέγοντας ξύλο σκαλωσιάς για να φτιάξετε το πάτωμα και τις πόρτες του σπιτιού. Επιπλέον, κατασκευάστηκαν οι καναπέδες στους δύο χώρους καθιστικού και στη βεράντα, και πάνω τους τοποθετήθηκαν στρώματα με επένδυση που, όταν χρειαστεί, χρησιμεύουν ως επιπλέον κρεβάτι. Για να λύσει την πιθανή έλλειψη φυσικού φωτός, ο José Luis Hausmann αποφάσισε να βάψει τοίχους και δάπεδα λευκά. Ακόμη και τα τούβλα στο ισόγειο και τα εμφανή δοκάρια της οροφής καλύφθηκαν σε αυτόν τον τόνο. Με την κατασκευή τελειωμένη, το μόνο που έμενε ήταν να επιλέξετε τα κατάλληλα έπιπλα και αξεσουάρ για να αποφύγετε μεγάλες δαπάνες. Έπρεπε να επιλεγούν κομμάτια – μια πλημμύρα περιττών αντικειμένων θα είχε μόνο υπερφόρτωση του χώρου -, λειτουργικά και με ελκυστικό σχέδιο, προσαρμοσμένο σε ένα κοινό στυλ, ώστε το τελικό έργο να είναι αρμονικό.
Δεδομένου ότι το σπίτι βρισκόταν κοντά στη θάλασσα, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε μια διακόσμηση που παραπέμπει σε τυπική μεσογειακή αρχιτεκτονική, με μπλε πινελιές σε πεντακάθαρους τοίχους. Ως εκ τούτου, οι πόρτες βάφτηκαν σε γαλάζιο χρώμα, τα έπιπλα που ανακτήθηκαν ενημερώθηκαν στην ίδια σειρά και τα αξεσουάρ επιλέχθηκαν σε μπλε. Χωρίς να ξεχνάμε τις λεπτομέρειες από ίνες: τα ψάθινα καλάθια δημιουργούν γοητευτικές νεκρές φύσεις, ενώ τα ψάθινα καπέλα και οι τσάντες δίνουν έναν ρουστίκ αέρα στο περιβάλλον και αναδημιουργούν τη μεσογειακή ουσία.
Ανάμεσα στον καναπέ και την πισίνα, σε αυτή τη βεράντα υπήρχε λίγος χώρος για να κυκλοφορεί ρευστά. Η λύση; Επιλέξτε ελαφριά σχέδια που κινούνται αβίαστα. Όπως το σκαμπό, το οποίο χρησιμεύει και ως βοηθητικό τραπέζι. ή το μαξιλάρι δαπέδου, που χρησιμεύει ως μαξιλάρι και υποπόδιο.
Βάφτηκαν σε αυτό το χρώμα για να πολλαπλασιάσουν τη φωτεινότητα. Σανίδες πεζοδρομίου ανακτήθηκαν από τις σκαλωσιές και τοποθετήθηκαν προς τα παράθυρα για να ενθαρρύνουν την αίσθηση του βάθους.
Συρταριέρα και καθρέφτης, που ανακτήθηκαν από τον J.L. Hausmann. Φωτιστικό δαπέδου, κατασκευασμένο από Materia. Τραπεζάκι σαλονιού, από το Ladies and Gentleman. Χαλί από γιούτα, από τη Filocolore. Μαξιλάρι στην πολυθρόνα, καρό και καπέλο, από τη La Maison.
Το σαλόνι ήταν προσανατολισμένο προς την τραπεζαρία και τη βεράντα. Ο τοίχος αντικαταστάθηκε από ένα γυάλινο περίβλημα.
Τραπέζι φαγητού σχεδιασμένο από τον José Luis Hausmann. Καρέκλες και στρογγυλά φωτιστικά οροφής, από την Ikea.
Μερικές πόρτες στο σπίτι τοποθετήθηκαν με συρόμενα φύλλα. Καθώς γλιστρούν παράλληλα με τον τοίχο, τα δωμάτια είναι πιο καθαρά.
Το μικρό παράθυρο πάνω από το κρεβάτι πλαισιώνει τον ουρανό, σαν να είναι ζωγραφιά ενός τοπίου που ποικίλλει ανάλογα με το κλίμα. Τόσο η λεπίδα όσο και τα προφίλ ήταν βαμμένα λευκά. Ανακατεύοντας με τα τούβλα του τοίχου, στον ίδιο τόνο, το παράθυρο εξαφανίζεται και η προσοχή στρέφεται στον ουρανό.
