Αν και η ζωή στον κόκκινο πλανήτη είναι μακρινή, έχει ήδη αναπτυχθεί ένα έργο για την οικοδόμηση μιας πόλης στον Άρη που θα ήταν επίσης βιώσιμη. Ο σχεδιασμός του Nüwa, που ονομάζεται η πόλη, δημιουργήθηκε από το στούντιο αρχιτεκτονικής Abiboo Studio. Αυτός ο οικισμός με την ικανότητα να φιλοξενήσει ένα εκατομμύριο ανθρώπους θα βρίσκεται μέσα σε ένα γκρεμό στο όρος Tempe Mensa, ένα απότομο έδαφος που βρίσκεται στα βόρεια του πλανήτη.
Τα πετρώματα θα βοηθούσαν στην προστασία της πόλης από διαστημική ακτινοβολία και χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση. Για να έχουμε έμμεσο ηλιακό φως, θα δημιουργηθούν ειδικά παράθυρα. “Εάν χτίσαμε τα κτίρια όπως στο έδαφος, θα τείνουν να εκραγούν υπό πίεση”, δήλωσε ο Alfredo Muñoz, ιδρυτής της μελέτης.
Ο σχεδιασμός της μελέτης περιλαμβάνει πέντε πόλεις, με πρωτεύουσα τη Nüwa. Κάθε πόλη έχει την ικανότητα να φιλοξενήσει μεταξύ 200.000 και 250.000 ατόμων και ακολουθεί την ίδια αστική στρατηγική. Στο βορρά, η πόλη Abalos έχει σχεδιαστεί για να εκμεταλλεύεται την πρόσβαση στον πάγο, ενώ η πόλη Marineris βρίσκεται στο μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού συστήματος.
Η πρόταση του Abiboo είναι ένα ευέλικτο και επεκτάσιμο μοντέλο που θα μπορούσε εύκολα να εφαρμοστεί σε πολλές άλλες περιοχές της επιφάνειας του Άρη.
Προκειμένου να διατηρηθεί η πόλη ζωντανή στον πλανήτη, η ηλεκτρική ενέργεια θα παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες εγκατεστημένους έξω από το βουνό, με θερμοκήπια σε γειτονικές περιοχές. Με την αειφορία ως προϋπόθεση, στο έργο υπάρχουν χώροι πρασίνου που εκτός από την παραγωγή τροφίμων θα παρέχουν επίσης οξυγόνο στους κατοίκους. Με εντατικές γεωργικές τεχνικές, η παραγωγή τροφίμων για ένα άτομο μπορεί να παραχθεί σε μόλις 120 τετραγωνικά μέτρα.
Οι αρχιτέκτονες έχουν αναπτύξει δομές που θα προστατεύουν τους κατοίκους από την ακτινοβολία στον Άρη, θα εξασφαλίζουν έμμεση πρόσβαση στο φως του ήλιου, θα προστατεύουν από τις πιθανές επιπτώσεις των μετεωριτών και θα επιλύουν τη διαφορά ατμοσφαιρικής πίεσης μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού των κτιρίων.
Το Nüwa βρίσκεται στην άκρη ενός βράχου του Άρη με άφθονη πρόσβαση στο νερό. Το απότομο έδαφος δημιουργεί μια κατακόρυφη πόλη ενσωματωμένη στο βράχο της οποίας τα κτίρια συνδέονται μεταξύ τους από ένα δίκτυο σηράγγων. Για να δημιουργήσει μια συναισθηματική σύνδεση με τη γη, η ομάδα σχεδιασμού έχει συμπεριλάβει δύο φυσικούς χώρους, που δημιουργήθηκαν τεχνητά και ονομάστηκαν «πράσινοι θόλοι» για να λειτουργήσουν ως πάρκα.
