Φανταστείτε ένα κουκλόσπιτο που στοιχίζει περισσότερο από ένα πλήρως επιπλωμένο σπίτι στην Νέα Υόρκη.
Αυτό το εξαιρετικά λεπτομερές και υπερβολικά επιπλωμένο κουκλόσπιτο έχει όλα τα αξεσουάρ, όπως τζάκια που λειτουργούν, παράθυρα βιτρό, αληθινές ελαιογραφίες, καθρέπτες, μικροσκοπικά κοσμήματα ή ακόμα και ωραία χαλιά. Τα έπιπλα αυτής της υπέροχης δημιουργίας έχουν φτιαχτεί από τεχνίτες από όλο τον κόσμο.
Το Astolat Dollhouse Castle χρειάστηκε 13 χρόνια για να φτιαχτεί (1974-1987) και είναι το πνευματικό παιδί της Elaine Diehl, που ασχολείται με τις μινιατούρες. Εμπνεύστηκε από το ποίημα του Alfred Tennyson “Κυρά της λίμνης”, που την υποκίνησε να φτιάξει αυτό το αριστούργημα. H εξωτερική όψη του ύψους 3 μέτρων κουκλόσπιτου.
Το κουκλόσπιτο βασίζεται στο ποίημα του Λόρδου Alfred Tennyson “Η κυρά της λίμνης”, ένας χαρακτήρας από τους αρθουριανούς θρύλους.
Η εξωτερική διακόσμηση του κουκλόσπιτου είναι εξίσου εντυπωσιακή με το εσωτερικό του.
Μέσα στο κάστρο υπάρχουν περίπου 10.000 μινιατούρες.
Κάθε κομμάτι έχει φτιαχτεί από τεχνίτες από όλο το κόσμο.
Ακόμα και τα έργα τέχνης σε κάθε δωμάτιο είναι χειροποίητα.
Ρίξτε μια ματιά στο περίπλοκο βελονάκι της κουβέρτας!
Φυσικά, υπάρχει και φαγητό για τους ενοίκους του κουκλόσπιτου.
Το κουκλόσπιτο έχει ακόμα και ηλεκτρικό σύστημα φωτισμού.
Υπάρχει φωτισμός και στους 7 ορόφους αυτού του κουκλόσπιτου.
Το Astolat Dollhouse Castle έχει 7 ορόφους από την αίθουσα Ιππότης του Κολόμβου στο υπόγειο μέχρι τον Πύργο του Μάγου στην κορυφή.
Στον 5ο όροφο υπάρχουν όλα τα υπνοδωμάτια των ενοίκων και των φιλοξενούμενων
Η κουζίνα στο υπόγειο έχει περισσότερα τηγάνια και κατσαρόλες σε σύγκριση με τις περισσότερες σύγχρονες κουζίνες.
Η τουαλέτες έχουν χαρτί υγείας σε μινιατούρα.
Ακόμα και η βιβλιοθήκη περιέχει εκατοντάδες βιβλία, κάποια από τα οποία είναι αντίγραφα πολύ παλιών τόμων.
Για να καταλάβετε καλύτερα πόσο μεγάλο είναι το συγκεκριμένο κουκλόσπιτο, δείτε την επιμελήτρια Dorothy Twining Globus από την έκθεση της Νέας Υόρκης να στέκεται δίπλα στο τριώροφο κουκλόσπιτο.
Το κουκλόσπιτο Astolat εκθέτονταν αρχικά στο Μουσείο Diehl στην Αριζόνα μέχρι το 1996. Στην συνέχεια, μεταφέρθηκε στο Nassau County Museum of Art, όταν εξαγοράστηκε από τον συλλέκτη L. Freeman, ο οποίος έκανε επίσης κάποιες αναβαθμίσεις στο εσωτερικό του.
