Ακριβώς δίπλα στις πηγές της Αγίας Βαρβάρας, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Δράμας, βρίσκεται η πρώην καπναποθήκη, διατηρητέο κτίριο Σπήρερ (χαρακτηρίστηκε διατηρητέα από το Υ.Πε.Χ.ω.Δ.Ε.), η οποία μετατράπηκε σε παραδοσιακό ξενοδοχείο πολυτελείας.
Tο πρώτο 5άστερο ξενοδοχείο της Δράμας, το «Hydrama Grand Hotel», είναι το δημιούργημα του … έρωτα ενός Κρητικού, για το μοναδικό και εξαιρετικό διατηρητέο κτήριο.
Ο άνθρωπος που, από το 2004, ξεκίνησε αυτό το τόσο ιδιαίτερο εγχείρημα είναι ο Μανώλης Λεδάκης, ένας πολυπράγμονας επιχειρηματίας, τολμηρός, που είχε το όραμα αλλά και την ανεξάντλητη υπομονή και επιμονή να υλοποιήσει αυτή την επένδυση των περίπου 17 εκατ. ευρώ δίνοντας μία άλλη διάσταση στο μέλλον του Δραμινού εναλλακτικού τουρισμού.
Η καπναποθήκη, που κτίσθηκε από τον Ελβετό-εβραίο καπνέμπορο Χέρμαν Σπήρερ τη δεκαετία του 1920, για να περάσει το 1932 στην «Αυστοελληνική Εταιρεία Καπνού», είναι ένα πολυώροφο κτήριο, το μοναδικό στην Ελλάδα αυτού του ύψους και διαστάσεων με ξύλινο φέροντα οργανισμό.
Το κτήριο μετά το 1974, ακολούθησε την κακή τύχη της καλλιέργειας καπνού στη χώρα μας. Για τρία χρόνια το «πωλείται» στην πρόσοψη δεν τραβούσε το ενδιαφέρον κανενός, μέχρι που σε μία τυχαία επίσκεψη στη Δράμα το είδε ο Μανώλης Λεδάκης και το.. ερωτεύτηκε.
Σήμερα το ξενοδοχείο πλέον διαθέτει 73 δωμάτια και σουίτες, δύο εστιατόρια και τζαζ – μπαρ, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, ένα μικρό μουσείο καπνού ως αναφορά στο παρελθόν, κάβα με κρασιά της περιοχής και κέντρο υδροθεραπείας (spa).
Ως πρώτη και μοναδική προϋπόθεση για οποιαδήποτε επέμβαση στη συγκεκριμένη καπναποθήκη ήταν η διαφύλαξη της υπάρχουσας κατασκευής όπως ακριβώς έχει σήμερα και ο πλήρης διαχωρισμός από οποιαδήποτε νέα επέμβαση.
Η προσέγγιση ήταν να διαφυλαχτεί και να συντηρηθεί στο μέλλον το κτίριο με μια νέα χρήση, αυτή του ξενοδοχείου, και παράλληλα να επιτρέπει στους τουρίστες αλλά και στους κατοίκους της πόλης να έχουν πρόσβαση και σε άλλες χρήσεις όπως στις αίθουσες συγκεντρώσεων πολλαπλής χρήσης, στο μουσείο καπνού στους χώρους εστίασης σε σχέση με τη μικρή λίμνη και το πάρκο, και γενικά σε χώρους που λειτουργούν πολιτιστικά σε καθημερινή βάση.
Εξωτερικά το κτίριο ανακαινίστηκε πλήρως, διατηρώντας την αρχική του μορφή με τη μόνη διαφορά ότι στη θέση του ανελκυστήρα, που είχε προστεθεί στο κτίριο αργότερα, ανοίχθηκαν πάλι παράθυρα όπως ήταν παλαιά, ώστε να αποκατασταθεί η συμμετρία.
Εσωτερικά όλος ο ξύλινος φέρων οργανισμός, καθώς και τα πατώματα παρέμειναν ως είχαν, αφού συντηρήθηκαν και περάστηκαν στην τελική φάση με κατάλληλο βερνίκι μάζας για πυροπροστασία, χωρίς να επηρεαστεί καθόλου το χρώμα των ξύλων.
Επειδή το υλικό στήριξης ήταν ξύλινοι στύλοι και τα πατώματα από σανίδια πάχους 22 mm, που με απαίτηση της αρχαιολογίας έπρεπε να διατηρηθούν στο σύνολό τους, προέκυψαν τέσσερα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν με ριζικές, πολύ ακριβές και ειδικές λύσεις, οι οποίες επιβάρυναν πολύ τον προϋπολογισμό του έργου:
• Το πρώτο πρόβλημα, απολύτως καθοριστικό για την επιτυχή λειτουργία του ξενοδοχείου, ήταν η ηχομόνωση των πατωμάτων, των διαχωριστικών τοίχων, των υποστυλωμάτων, των οροφών καθώς και των υδραυλικών εγκαταστάσεων (στήριξη ιδιόμορφη κτλ.).
• Το δεύτερο και ουσιαστικό πρόβλημα ήταν η ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, ώστε να εξασφαλίζεται η αντισεισμικότητα του κτιρίου, που λόγω της παλαιότητας ήταν εξαιρετικά πολύπλοκη και απαιτούσε ειδικές μελέτες και εξειδικευμένες κατασκευές.•
Το τρίτο θέμα ήταν η επεξεργασία των ξύλων, ώστε να σταματήσει η φθορά (σκουλήκι κτλ.) με τη χρήση εξειδικευμένων υλικών.
• Το τελευταίο θέμα που απασχόλησε έντονα τους μελετητές ήταν η πυροπροστασία.
Τα δάπεδα παραμένουν ως έχουν και μόνο επάνω από το σημερινό πέτσωμα τοποθετούνται τα νέα ηχομονωτικά υλικά, επί των οποίων απλώνεται κόντρα πλακέ θαλάσσης με επίστρωση μοκέτας και υπόστρωμα (κολυμβητό δάπεδο).
Από κάτω όλα τα κύρια δοκάρια αλλά και τα δευτερεύοντα είναι εμφανή με πετροβάμβακα υψηλού ειδικού βάρους και γυψοσανίδα μόνο ενδιάμεσα. Όλη η στέγη αντικαταστάθηκε με νέα, με όμοια με τα παλαιά, υψηλής ποιότητας υλικά, ενισχύοντας τη φέρουσα κατασκευή για αντισεισμική προστασία.
Για καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα προς τη λίμνη, τα δωμάτια χωροθετήθηκαν στο μεν δεύτερο και τρίτο όροφο μόνο προς την πλευρά της λίμνης, στο δε τέταρτο όροφο και στη σοφίτα και στις δύο πλευρές. Σε κάθε δωμάτιο της σοφίτας δημιουργείται ένας φεγγίτης στην οροφή για φυσικό φωτισμό και εξαερισμό.
Ένα ξεχωριστό ξενοδοχείο σε ένα πολύ ιδιαίτερο κτήριο και, στη βάση και την επιλογή αυτή, τρεις μουσιολόγοι, αξιοποιώντας την ιστορία και την αισθητική του χώρου, δημιούργησαν και ένα μικρό μουσείο για την ιστορία του «Hydrama», μέσα σε ένα ζωντανό μνημείο.
.
