Χτισμένο στη δεκαετία του εβδομήντα, αυτό το σπίτι ήταν μέρος ενός συγκροτήματος είκοσι σπιτιών που δεν χτίστηκε ποτέ. Τώρα οι ιδιοκτήτες του, μαζί με την ZEST Arquitectura, το έχουν μετατρέψει σε ένα σύγχρονο Loft που αξιοποιεί στο έπακρο το περιβάλλον του.
Από τη ζωή στο Σίδνεϊ έως τη μετακόμιση σε ένα βιώσιμο σπίτι στην περιοχή φυσικού ενδιαφέροντος Las Gavarras, στη Girona, υπάρχει μόνο ένα βήμα: αυτό που έκανε αυτό το διεθνές ζευγάρι – είναι από τη Νότια Αφρική. αυτή, από την Αγγλία– όταν επικοινώνησε με την Co Govers, ιδρυτή της ZEST Arquitectura. «Μας έγραψαν το 2017 ενώ ζούσαν στην Αυστραλία, κυρίως λόγω της αισθητικής μας, της προσέγγισής μας στην αρχιτεκτονική και του διεθνούς πελατοκεντρικού στούντιο», θυμάται ο Govers.
Προκειμένου να εκσυγχρονιστεί η κατασκευή και να δοθεί όλη η προβολή στο τοπίο, το έργο επικεντρώθηκε στην ανακατανομή των υφιστάμενων φυτών και στην επανεξέταση των χώρων. «Αγόρασαν το σπίτι για τη τοποθεσία του, οπότε ήταν σημαντικό το εσωτερικό να ταιριάζει με το εξωτερικό», λέει ο Govers. Αρχικά, αυτό το παραδοσιακό ακίνητο, που τώρα μετατράπηκε σε μοντέρνο λοφτ, χωρίστηκε σε δύο ορόφους: στον επάνω όροφο, τέσσερα υπνοδωμάτια, μια ξεχωριστή κουζίνα και ένα στενό σαλόνι. στο κάτω, υπόγειο με βεράντα αποσυνδεδεμένο από τα υπόλοιπα.
Για να προσαρμοστεί στη ζωή των νέων ιδιοκτητών του, το σχέδιο τροποποιήθηκε για να φιλοξενήσει τρία μεγάλα υπνοδωμάτια και έναν ημερήσιο χώρο ανοιχτό στον κήπο. «Το υπόγειο μετατράπηκε σε ξενώνα 2 υπνοδωματίων με δική του κουζίνα και σαλόνι. Όλοι οι εσωτερικοί τοίχοι έχουν κατεδαφιστεί για να δημιουργηθεί μια εντελώς νέα διάταξη. Ανοίξαμε την πρόσοψη τόσο πολύ που χρειάστηκε να στεγανοποιήσουμε ολόκληρο το σπίτι για να αφαιρέσουμε τους περισσότερους από τους εξωτερικούς δομικούς τοίχους και να χτίσουμε νέα ανοίγματα».
Όσο για το εξωτερικό, η πρόκληση ήταν να επαναπροσδιορίσουμε την αρχική πρόσοψη, «υπερβολικά δυσανάλογη», σε κάτι όμορφο. Οι ιδιοκτήτες ήθελαν να αναδημιουργήσουν την τυπική ατμόσφαιρα των παραθαλάσσιων σπιτιών, ειδικά εκείνων σε στιλ Ibizan, αλλά με συνεκτικό τρόπο. «Η κατασκευή αποτελούνταν από επιχρισμένους τοίχους από τούβλα χωρίς μόνωση. Η πρόσοψη ξηλώθηκε πλήρως και το κάτω μέρος καλύφθηκε με πέτρα από την περιοχή και από το ακίνητο», μας λένε. Ως κερασάκι στην τούρτα, το στούντιο πρόσθεσε διαφορετικούς τύπους ξύλινων παραθυρόφυλλων –το υλικό που επιλέχθηκε ως κοινό νήμα– που, εκτός από τη διατήρηση του πνεύματος της αρχιτεκτονικής της περιοχής, επιτρέπουν την αραίωση των ορίων μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού.
Αρχικά, ο επάνω όροφος περιείχε τέσσερα μικροσκοπικά υπνοδωμάτια, μια ξεχωριστή κλειστή κουζίνα και μια στενή τραπεζαρία και σαλόνι. Το ισόγειο ήταν υπόγειο με βεράντα εντελώς αποκομμένη από τους χώρους διαβίωσης.
Αν και είναι συνδεδεμένο με το ηλεκτρικό δίκτυο, το ζεστό νερό στο σπίτι και η ενδοδαπέδια θέρμανση παράγονται από μια αντλία θερμότητας αέρα-νερού.
Επιπλέον, το σπίτι χρησιμοποιεί ένα κοινοτικό πηγάδι για την απόκτηση νερού και το κτιρίο μονώθηκε για να αυξήσει τη θερμική άνεση και να μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας.
Ο κήπος σχεδιάστηκε με μεσογειακά φυτά χαμηλής κατανάλωσης νερού και το κιγκλίδωμα σχεδιάστηκε για να υποστηρίζει την ανάπτυξη των αμπελιών.
